ในปี พ.ศ. 2567 มหาวิทยาลัยสวนดุสิตได้แสดงบทบาทผู้นำในการส่งเสริมการจัดการที่ดินเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน ผ่านกระบวนการเรียนรู้ การวิจัย และการบริการวิชาการที่มุ่งเน้นการสร้างจิตสำนึกในการใช้ทรัพยากรธรรมชาติอย่างรู้คุณค่า และการอนุรักษ์ภูมิทัศน์ทางวัฒนธรรมเพื่อการท่องเที่ยวที่รับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยได้บูรณาการองค์ความรู้ทางวิชาการกับการลงมือปฏิบัติจริง เพื่อถ่ายทอดสู่ชุมชน ท้องถิ่น และภาคอุตสาหกรรมท่องเที่ยวในระดับประเทศอย่างเป็นระบบ โดยมีเป้าหมายสำคัญเพื่อพัฒนาการท่องเที่ยวที่อยู่ร่วมกับธรรมชาติ วัฒนธรรม และวิถีชีวิตของผู้คนอย่างกลมกลืน
หนึ่งในโครงการสำคัญคือ “การอบรม Sustainable Guiding: Carbon Neutral Tourism in Action” ซึ่งดำเนินการโดยโรงเรียนการท่องเที่ยวและการบริการ เพื่อยกระดับองค์ความรู้และทักษะของมัคคุเทศก์ ผู้ประกอบการท่องเที่ยว และนักศึกษาที่เกี่ยวข้อง ให้เข้าใจแนวทางการจัดการท่องเที่ยวคาร์บอนต่ำและแนวคิดการใช้ที่ดินเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน ผู้เข้าร่วมอบรมกว่า 80 คน ได้เรียนรู้วิธีการคำนวณคาร์บอนฟุตพริ้นท์ การออกแบบเส้นทางท่องเที่ยวที่ลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม รวมถึงการใช้เทคโนโลยีดิจิทัล เช่น แอปพลิเคชัน ZERO CARBON เพื่อบริหารจัดการและชดเชยการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ กิจกรรมนี้เป็นการเสริมสร้างศักยภาพของบุคลากรด้านการท่องเที่ยวให้สามารถออกแบบและบริหารจัดการพื้นที่ท่องเที่ยวโดยคำนึงถึงความยั่งยืนของสิ่งแวดล้อมและระบบนิเวศ สะท้อนให้เห็นถึงบทบาทของการศึกษาในการสร้างแนวทางการท่องเที่ยวที่รับผิดชอบต่อโลก



อีกหนึ่งกิจกรรมที่สำคัญคือ “หลักสูตร Nostalgia Tourism Design and Green Tourism Management” ซึ่งเป็นหลักสูตรระยะสั้นที่พัฒนาขึ้นเพื่อให้ความรู้แก่ผู้ประกอบการและผู้นำชุมชนเกี่ยวกับการออกแบบเส้นทางท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมอย่างยั่งยืน หลักสูตรนี้เปิดโอกาสให้ผู้เข้าร่วมจำนวน 50 คน ได้เรียนรู้แนวคิดการอนุรักษ์ภูมิทัศน์ทางวัฒนธรรม การใช้พื้นที่ทางประวัติศาสตร์ อาคารอนุรักษ์ และแหล่งเรียนรู้เก่าแก่ในชุมชนให้เกิดคุณค่าทางเศรษฐกิจและสังคมอย่างเหมาะสม ผู้เข้าร่วมได้เรียนรู้การออกแบบการท่องเที่ยวนอสทัลเจีย (Nostalgia Tourism) ที่เน้นการเชื่อมโยงความทรงจำของผู้คนกับสถานที่และวัฒนธรรมท้องถิ่น กิจกรรมนี้เป็นตัวอย่างของการนำองค์ความรู้ทางการท่องเที่ยวมาประยุกต์ใช้ในการจัดการที่ดินและทรัพยากรทางวัฒนธรรมอย่างมีประสิทธิภาพ ช่วยสร้างความเข้าใจเรื่องการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์และเสริมสร้างทักษะให้แก่ชุมชนในการบริหารจัดการพื้นที่ของตนเองอย่างยั่งยืน



นอกจากนี้ มหาวิทยาลัยสวนดุสิตยังได้ดำเนิน “โครงการสุพรรณบุรีโมเดล…เมืองต้นแบบอาหารปลอดภัยสู่ความยั่งยืน” ภายใต้การดำเนินงานของศูนย์รวมผู้เชี่ยวชาญทางด้านการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมอาหาร (Hub of Talents in Gastronomy Tourism) ร่วมกับสำนักงานการวิจัยแห่งชาติ (วช.) โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนา “เมืองอาหารปลอดภัยเชิงวัฒนธรรมและเกษตรยั่งยืน” ในจังหวัดสุพรรณบุรี โครงการนี้ได้บูรณาการการใช้พื้นที่เกษตรกรรมและวัฒนธรรมท้องถิ่นเข้าด้วยกัน เพื่อพัฒนาเส้นทางท่องเที่ยวเชิงเกษตรและวัฒนธรรมที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม พร้อมทั้งสร้างเครือข่ายความร่วมมือระหว่างภาครัฐ เอกชน มหาวิทยาลัย และชุมชนในรูปแบบ Quadruple Helix เพื่อยกระดับมาตรฐานของผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรและอาหารให้มีคุณภาพในระดับสากล กิจกรรมสำคัญภายใต้โครงการนี้ ได้แก่ การจัดเสวนาเรื่อง “สุพรรณบุรีโมเดล…เมืองต้นแบบอาหารปลอดภัยสู่ความยั่งยืน” ในงานมหกรรมงานวิจัยแห่งชาติ 2567 (Thailand Research Expo 2024) ที่นำเสนอแนวคิดการพัฒนาเมืองท่องเที่ยวเกษตรและอาหารปลอดภัย โดยผสานการวิจัย นวัตกรรม และการมีส่วนร่วมของชุมชนเข้าด้วยกัน


การดำเนินงานของทั้งสามโครงการนี้สะท้อนให้เห็นถึงแนวทางของมหาวิทยาลัยสวนดุสิตในการใช้ “การศึกษา” เป็นเครื่องมือสำคัญในการขับเคลื่อนการจัดการที่ดินเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน ไม่ว่าจะเป็นการให้ความรู้ การสร้างความตระหนักรู้ หรือการเปิดพื้นที่ให้ชุมชนได้มีส่วนร่วมอย่างแท้จริง ผลลัพธ์ของโครงการต่าง ๆ ไม่เพียงพัฒนาองค์ความรู้และทักษะของผู้เข้าร่วม แต่ยังส่งเสริมให้เกิดการใช้ทรัพยากรที่ดินอย่างมีประสิทธิภาพ การรักษาสมดุลของระบบนิเวศ และการคงอยู่ของภูมิทัศน์ทางวัฒนธรรมในระยะยาว กิจกรรมเหล่านี้ยังช่วยเชื่อมโยงสถาบันการศึกษาเข้ากับสังคมและชุมชน ผ่านการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมที่เกิดผลจริงในพื้นที่
ด้วยการบูรณาการองค์ความรู้จากการเรียนการสอน การวิจัย และการบริการวิชาการ มหาวิทยาลัยสวนดุสิตได้แสดงให้เห็นถึงศักยภาพของสถาบันอุดมศึกษาในการเป็นศูนย์กลางของการเรียนรู้เพื่อความยั่งยืนอย่างแท้จริง การดำเนินโครงการด้านการท่องเที่ยวทั้งสามโครงการนี้ ไม่เพียงสะท้อนถึงความมุ่งมั่นในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมและวัฒนธรรมท้องถิ่นเท่านั้น แต่ยังเป็นตัวอย่างของการใช้ที่ดินและทรัพยากรอย่างชาญฉลาด เพื่อสร้างสมดุลระหว่างเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อมในกระบวนการพัฒนาการท่องเที่ยวของประเทศ มหาวิทยาลัยสวนดุสิตจึงเป็นแบบอย่างที่ชัดเจนของสถาบันอุดมศึกษาที่ใช้การศึกษาเป็นพลังในการขับเคลื่อน “การจัดการที่ดินเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน” สู่การสร้างสังคมแห่งการเรียนรู้ที่อยู่ร่วมกับธรรมชาติอย่างสมดุลและมั่นคงในระยะยาว
