การดำเนินการเพื่อบรรลุเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน (SDGs) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง SDG 13 ว่าด้วยการรับมือการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ถือเป็นวาระเร่งด่วนสำหรับทุกภาคส่วน สำหรับองค์กรที่มุ่งมั่นในการสร้างผลกระทบที่ยั่งยืน การบูรณาการแผนงานด้านสิ่งแวดล้อมและความเสี่ยงเข้ากับการทำงานร่วมกับภาครัฐและภาคีเครือข่ายจึงมีความสำคัญอย่างยิ่ง มหาวิทยาลัยสวนดุสิต โดยศูนย์สิ่งแวดล้อม คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ร่วมกับสำนักงานพัฒนาเศรษฐกิจจากฐานชีวภาพ (องค์การมหาชน) ดำเนินการศึกษาประเมินวิเคราะห์ข้อมูล UNDP Social and Environmental and Social screening Procedure UNDP-SESP ในพื้นที่โครงการ MBT-GEF 7 จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ตามมาตรฐานระดับโครงการ (Project-Level Standards) ในมาตรฐานที่ 2 การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและความเสี่ยงต่อภัยพิบัติ ซึ่งการดำเนินการของโครงการดังกล่าวได้แสดงให้เห็นถึงความร่วมมืออย่างเป็นรูปธรรมในการการวางแผนรับมือภัยพิบัติร่วมกัน ดังนี้
1. การมีส่วนร่วมในการวางแผนรับมือภัยพิบัติร่วมกัน (Co-operative planning for climate change disasters) การศึกษานี้ไม่ได้มีเพียงการวิเคราะห์ข้อมูลเท่านั้น แต่ยังได้จัดทำ ข้อเสนอแนะ เพื่อนำไปสู่การ เตรียมพร้อม และ จัดทำแผนรับมือภัยพิบัติ โดยเน้นการบูรณาการ กลยุทธ์การท่องเที่ยวชีวภาพ เข้าสู่ แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติระยะยาว นอกจากนี้ การวางแผนร่วมกันยังครอบคลุมมิติทางสังคม โดยเฉพาะอย่างยิ่งการจัดทำเครื่องมือตรวจสอบประเด็น ความเท่าเทียมของสตรีและเด็ก-เยาวชน (GENDER) ในการมีส่วนร่วมในกิจกรรมการท่องเที่ยวชีวภาพ รวมถึงมาตรการ คุ้มครอง (Safeguard) ด้านความเท่าเทียมและผลกระทบเชิงสังคม ซึ่งเป็นองค์ประกอบสำคัญของการวางแผนที่ครอบคลุมผลกระทบต่อประชากรในพื้นที่เสี่ยง
2. การแจ้งและสนับสนุนหน่วยงานภาครัฐในพื้นที่ (Inform and support local or regional government) การสนับสนุนหน่วยงานภาครัฐท้องถิ่นหรือภูมิภาคในการเฝ้าระวังภัยพิบัติถือเป็นหัวใจสำคัญของเกณฑ์ SDG 13.3.4 (Inform and support government) การศึกษาดังกล่าวได้ดำเนินการ ศึกษาประเมินวิเคราะห์ข้อมูล UNDP Social and Environmental and Social screening Procedure (UNDP-SESP) ตามมาตรฐานระดับโครงการ ซึ่งส่งผลทำให้ภาครัฐและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องสามารถระบุและทำความเข้าใจเกี่ยวกับ ความเสี่ยงต่อภัยพิบัติ ในพื้นที่ได้อย่างชัดเจน ในประเด็นต่างๆ ที่เกี่ยวข้องดังนี้
- พื้นที่เสี่ยงต่ออันตรายจากภัยพิบัติต่างๆ อาทิ แผ่นดินไหว, อุทกภัย, ดินถล่ม, ลมแรง, น้ำท่วมฉับพลัน, สึนามิ
- ผลกระทบที่มีความอ่อนไหวต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ เช่น การเพิ่มขึ้นของปริมาณน้ำฝน, ภัยแล้ง, อุณหภูมิ, ความเค็ม, และสภาวะรุนแรงต่างๆ
- การเพิ่มขึ้นของความเสี่ยงต่อผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่อาจเกิดจากการปฏิบัติที่ไม่เหมาะสม (การปฏิบัติที่ไม่เหมาะสม) เช่น การเปลี่ยนแปลง การวางแผนการใช้ประโยชน์ที่ดิน ซึ่งอาจส่งเสริมการพัฒนาพื้นที่น้ำท่วมเพิ่มเติมและเพิ่มความเสี่ยงต่อประชากร
การทำงานร่วมกันระหว่างมหาวิทยาลัย (สถาบันการศึกษา) สำนักงานพัฒนาเศรษฐกิจจากฐานชีวภาพ (องค์กรภาครัฐ) และผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย (หน่วยงานภาครัฐ, ภาคเอกชน และ NGO) เพื่อดำเนินการศึกษาในพื้นที่โครงการ MBT-GEF 7 นี้เป็นรากฐานสำคัญของ การปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ โดยมีการวิเคราะห์เกี่ยวกับผลกระทบของ การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ต่อแหล่งท่องเที่ยวเชิงชีวภาพ เช่น ระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้น, อุณหภูมิที่สูงขึ้น, และรูปแบบสภาพอากาศที่รุนแรง นำไปสู่การจัดทำข้อเสนอแนะที่เน้นย้ำถึง การเตรียมพร้อม ประเด็นสำคัญที่ถูกเน้นย้ำในโครงการศึกษา คือการจัดการกับปัจจัยที่อาจนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ เช่น การเพิ่มขึ้นของ การปล่อยก๊าซเรือนกระจก และการกำหนด มาตรการคุ้มครอง (Safeguard) ที่คำนึงถึงผลกระทบเชิงสังคม ทั้งหมดนี้เป็นส่วนหนึ่งของการให้ความรู้และ การปรับตัว ที่ยั่งยืนสำหรับชุมชนที่พึ่งพาการท่องเที่ยวเชิงชีวภาพ การเน้นย้ำเรื่อง ความเท่าเทียม ในการมีส่วนร่วม (GENDER) ในแผนกลยุทธ์ ยังเป็นการเสริมสร้างความยืดหยุ่นทางสังคม ซึ่งเป็นหัวใจสำคัญของการ ปรับตัว ต่อภัยพิบัติที่ครอบคลุมและเป็นธรรม
